سرخپوستان آمریكا بیماری قحطی و سایر بلایا را ناشی از قهر ارواح می دانستند ، در كشور ایران نحوست گربه سیاه و سیزده نوروز مطرح بود.امروزه هر فردی از افراد بشر احتیاج به دانستن حقایق در زمینه های مختلف دارد و برای دست یافتن به آن حقایق ،باید مطالعه و تحقیق كند . حتی خانم خانه داری كه برای تهیه نحوه طبخ یك غذای مغذی و خوش طعم و خوش منظره ،از مادر خود یا كتاب آشپزی،كسب اطلاع می كند، محققی است كه می كوشد برای یافتن جواب خود ازماخذ صحیح استفاده كند.(خدادوست1-3 )
دكتر مریم سیف در كتاب" روشهای تحقیق و چگونگی ارزشیابی آن" می نویسد(ص67) :پژوهش تاریخی به اطلاعات بستگی دارد و اولین وظیفه محقق ، بررسی درستی و اعتبار این اطلاعات است. اطلاعات مورد نیاز در پژوهشهای تاریخی را می توان از دو منبع اخذ نمود: الف منابع دست اول مانند1- اسناد و مداركی كه توسط ناظران واقعی حادثه ، ضبط و نوشته شده 2- بررسی بقایایی كه از گروه یا فرد بر جای مانده مانند ابزار ،تصاویر ،لباسها و مانند آن 3- گواهی فرد ناظر در جریان وقوع حادثه
ب : منابع دست دوم : گزارشهایی است كه گزارشگر آن ناظر عینی واقعه نبوده برای مثال اطلاعات موجود در كتابهای درسی تاریخی یا كتابهای اطلاعات عمومی كه بارها نویسندگان از قول نویسندگان دیگر گزارش داده اند ،در زمره منابع دست دوم است . محققان هنگامی از منابع دست دوم استفاده می كنند كه اطلاعات دست اول موجود نباشد.
طاهره خدادوست در كتاب" تحقیق و ماخذ شناسی" می نویسد(ص36):مطالب مجلات ،روزنامه ها یا اخبار رسانه های گروهی عموما برای استفاده تحقیقی توصیه نمی شودزیرا اكثرا با عجله نوشته و مورد روتوش سیاسی و اجتماعی واقع می شوند
غلام رضا ستوده در كتاب" مرجع شناسی و روش تحقیق " می نویسد(422):همچنین پژوهشگر باید از ابتدای راه خود را از كلیه تعصبات و بستگی ها و وابستگی های گروهی و مادی دور نگه دارد و صرفا در جستجوی حقیقت باشد. محقق اگر در ضمن پژوهش متوجه نكاتی شود و احساس كند حقیقت دارد ولی آن امر را خوش نمی دارد ، وقتی كار پژوهش او با ارزش خواهد بودكه علی رغم میل باطنی و باورهای قبلی ذهنی خود ،از ابراز صریح آن نكات سر باز نزند و یافته ها را در كمال امانت و صداقت بیان كند.
اغلب كسانی كه در جستجوی كشف حقیقت دیانت بهایی هستند در مراجعه به بهاییان ، تقاضای كتاب آسمانی دیانت بهایی را برای مطالعه می نمایند و با توجه به پیش فرض خود از كتاب آسمانی ، انتظار دارند همچون ادیان دیگر ،نام یك كتاب را بشنوند مثلا تورات كتاب آسمانی یهودیان ، انجیل كتاب آسمانی مسیحیان و قران كتاب آسمانی مسلمانان . اما در دیانت بهایی ،كتاب آسمانی، تنها یك كتاب نیست بلكه مجموعه ای از كتب را شامل می شود . كه هر كتاب یا اثر یا لوح ،حول موضوعی خاص نازل گردیده و به همین جهت دیانت بهایی از نظر تنوع آثار و موضوعات نازل شده از جانب خداوند در میان ادیان، بی مثیل و نظیر است. آنچه بیشتر حائز اهمیت است آنكه برخلاف كتب آسمانی قبل كه جمع آوری شده توسط پیروان آن حضرت می باشد ( انجیل توسط حواریون حضرت مسیح مثل یوحنا ،لوقا ، متی و غیره ،قران توسط خلفای وقت علی ،عمر ،عثمان ،ابوبكر) .اما در دیانت بهایی كل آثار نازل شده از جانب خداوند، در همان حین نزول، به قلم حضرت بهاالله مكتوب گردیده و اصل اثر به خط آن حضرت موجود است و یا اگر چنانچه توسط فرد دیگری به عنوان كاتب ،مكتوب گردیده اما به مهر و امضاء آن حضرت ،مورد تایید قرار گرفته است.
علاوه بر وسعت آثار نازله از قلم وحی كه به بیش از صد جلد كتاب و لوح می رسد، تنوع موضوعی آن نیز قابل توجه است و افرادی را كه علاقه مند به مطالعه و تحقیق در مورد دیانت بهایی هستند، به مطالعه ای همه جانبه فرا می خواند. از جمله موضوعات آثار دیانت بهایی كه بعضی به زبان فارسی و بعضی به زبان عربی نازل گردیده ، عبارتند از :
v احكام و تعالیم فردی و اجتماعی مثل كتاب اقدس ، رساله سوال و جواب ، سوره حج ،اشراقات ،بشارات،طرازات،تجلیات،كلمات فردوسیه،كلمات مكنونه فارسی و عربی، اصل كل الخیر ،و آثار دیگر
v الواح مربوط به وصایت و جانشینی مثل كتاب عهدی ، سوره الغصن و آثار دیگر
v كشف اسرار و رموز كتابهای آسمانی قبل و بیان حقایق الهی و پاسخ به سوالات مثل كتاب ایقان،كتاب بدیع ،لوح اقدس، لوح هفت پرسش ، لوح خطاب به شیخ محمد تقی اصفهانی معروف به آقا نجفی ، لوح عبد الوهاب و آثار دیگر
v آثار عرفانی مثل هفت وادی ، چهار وادی ،جواهر الاسرار، قصیده عز ورقائیه ، مدینه التوحید و آثار دیگر
v آثار فلسفی مثل لوح حكمت ، لوح توحید ، لوح بسمله و آثار دیگر
v الواح خطاب به سلاطین و مشاهیر مثل سوره الملوك ، لوح خطاب به عبد العزیز و وكلاء، الواح خطاب به ناپلئون سوم ، لوح سلطان ایران ناصرالدین شاه ، لوح ملك روس ، لوح پاپ پی نهم ، لوح خطاب به ملكه ویكتوریا و آثار دیگر
v آثار تفسیری مثل تفسیر آیه قران ( كل الطعام حلا لبنی اسرائیل...) ،تفسیر حروف مقطعه قران ، لوح آیه نور ، تفسیر سوره والشمس ، و آثار دیگر
v انذارات مثل لوح دنیا ،لوح ملاح القدس و....
v ذكر عظمت ظهور و شرح مخالفت ها مثل سوره الصبر ، لوح حبیب ، سوره الامر و ....
v زیارت نامه مثل زیارت نامه سید الشهدا ( امام حسین ع ) ، زیارت نامه اولیاء ، سوره الزیاره و .....
v قصائد مثل مثنوی مبارك ، ساقی از غیب بقا و ....
v الواح با موضوعات علمی مثل لوح طب و ....
v ادعیه و مناجات ها كه خود موضوعات متنوعی دارد مثل دعای شفا ، دعای خفظ از بلایا ، دعای فرج و رفع احزان ، دعای خروج از منزل و شهر ، دعای شكر نعمت ، دعاهای مربوط به اعیاد ، دعاهای مربوط به ماه صیام ( روزه) صلاه میت ، و دعاهای بیشمار دیگری جهت تلاوت
و اگر شخصی مایل باشد از تاریخچه دیانت بهایی آگاه شود می تواند به كتابهایی چون قرن بدیع در چهار جلد توسط شوقی افندی یا مقاله شخص سیاح كه توسط حضرت عبدالبها نگارش یافته مراجعه نماید .
البته آنچه در فوق ذكر شد جدا از آثاری است كه توسط حضرت عبدالبها (فرزند حضرت بهاالله) و حضرت شوقی افندی ( نوه حضرت عبدالبها وولی امرالله) كه به عنوان مبین آیات حضرت بهاالله منسوب گردیده اند،نازل گردیده.
حضرت عبدالبها و حضرت شوقی افندی مبین آیات حضرت بهاالله می باشند. آثار نازله با ظهور حضرت بهاالله چنان وسیع و معانی مكنونه در آن چنان عمیق بود كه حضرتشان لازم دانستند بعد از صعود خود فردی را به عنوان مبین ( واضح و آشكار كننده ، شرح دهنده ،بیان كننده مقصود حق در آیات و آثار) به جای گذارند. بعد از صعود حضرت عبدالبها و حضرت شوقی افندی كه مبین آیات بودند ،وظیفه تبیین تا انتهای دور بهایی خاتمه یافت. با تعیین مبین ،حضرت بهاالله فضل عضیمی را شامل جامعه بهایی نمودند زیرا در گذشته یكی از علل تقسیم شدن ادیان به فرقه های مختلف ،آن بود كه از داشتن مركزی كه مومنان بتوانند در حین اختلاف نظر درباره معانی آیات و كلمات نازل شده در كتب مقدسه ،به ایشان مراجعه نمایند، نبود لذا هر فردی كه خود را صاحب علم می دانست ،حكمی می داد و رایی صادر می كرد و پیروانی گرد خود می آورد ولی در این ظهور چنانچه معنی و مفهوم بیانات حضرت بهاالله برای مومنان روشن نباشد به تبییینات حضرت عبدالبها و حضرت شوقی افندی مراجعه نموده و چنانچه مطلب واضح نگردید به بیت العدل اعظم توجه می كنند .
آثار حضرت عبدالبها حاصل متجاوز از نیم قرن كوشش مداومی است كه از اوایل جوانی آن حضرت شروع و تا آخرین سال حیات ایشان ،ادامه یافت . آثار صادره از قلم آن حضرت شامل مكاتبات شخصی ، الواح عمومی ، الواح نازله در خصوص موضوعات خاص ، كتابها و مناجاتها و اشعار و خطابات عمومی و محاورات ثبت شده ایشان است كه تقریبا چهار پنجم آن به زبان فارسی و بقیه به استثناء معدودی مناجات و مكتوب تركی ، به زبان عربی است. حضرت عبدالبها در نهایت فصاحت به سه زبان عربی فارسی و تركی آشنایی داشتند . از آثار حضرت عبدالبها می توان به خطابات مباركه كه در سه جلد تدوین گردیده، رساله مدنیه ، رساله سیاسیه ، مكاتیب عبدالبها در 9 جلد ، لوح لاهه، لوح دكتر فورل ، مفاوضات عبدالبها، مقاله شخص سیاح ، مجموعه آثار مندرج دركتاب مائده آسمانی جلد 2،5،9 ،الواح وصایا و چند مجموعه از ادعیه و مناجات اشاره نمود. آثار و الواح حضرت عبدالبها به خط خود آن حضرت و جمیعا به مهر و امضاء آن حضرت ممهور گشته .
اما از آثار تدوینیه حضرت شوقی افندی كه به سه زبان فارسی و عربی و انگلیسی صادر شده مجملا به تعدادی از آنها اشاره می شود: لوح قرن ، كتاب قرن بدیع در 4 جلد ظهور عدل الهی ، قد ظهر یوم المیعاد، دور بهایی ، جلوه مدنیت جهانی ، نمونه حیات بهایی ، هدف نظم بدیع جهانی ، مجموعه توقیعات مباركه ، عصر ذهبی ، مجموعه آثار جمع اوری شده در مجلدات مائده آسمانی جلد 3و6، مجموعه ای از ادعیه و مناجات و بسیاری آثار دیگر( البته این جدا از ترجمه آن حضرت از آثاردیانت بهایی است)
حال این سوال مطرح است : آیا وقتی امكان استفاده از كتابهای دیانت بهایی كه به قلم موسس این دیانت و ناظران واقعی و در جریان حادثه ، نوشته شده و در سایت ها و كتابخانه های اینترنتی بهایی موجود است و به عنوان منبع دست اول برای تحقیق محسوب می گردد، وجود دارد ،آیا اطلاعات نقل قول شده از منابعی كه خود نقل قول از دیگران است و هیچكدام به عنوان ناظران عینی و واقعی جریان و حوادث نبوده اند ونوشته های آنها به عنوان منبع دست دوم محسوب می گردد، منبع معتبر و قابل اعتمادی برای تحقیق در مورد یك دیانت است؟
آیا نوشته های روزنامه هاو مجله هایی چون كیهان و جام جم و غیره و مندرجات نقل شده در كتب درسی تاریخ مدارس ، و گفته های سخنورانی كه همگی دارای تعصب دینی و مذهبی و وابستگی ها و دلبستگی های سیاسی و حزبی هستند و از طریق رسانه های گروهی چون رادیو و تلویزیون پخش می شود ، ،منبع معتبری برای تحقیق در مورد صحت یا عدم صحت یك دیانت است ؟
همانطور كه در بالا ذكر شد ،كتابهای دیانت بهایی كثیر و موضوعات آن وسیع و متنوع است و از طرف دیگر از خصوصیات محقق واقعی و معتبر این است كه باید آنچه بدست می آورد ،حتی اگر مخالف میل باطنی و باورهای ذهنی اوست ،با صداقت و بدون تعصب ارائه دهد .حال این سوال مطرح است كه به چه علت به جای انعكاس این همه موضوعات و مفاهیم مندرج در كتب دیانت بهایی ،فقط به نقل یكی دو آیه ساده از احكام دیانت بهایی بسنده می كنند و بقیه موضوعات و مفاهیم را نادیده می گیرند و منعكس نمی كنند و فقط به دنبال كشف ایراد هستند؟
به بالاخره چه علت كتب دیانت بهایی را جمع و از دسترس مردم خارج می كنند و اجازه نشر كتب دیانت بهایی داده نمی شود تا این منابع دست اول در دسترس همگان قرار گیرد و مردم خود بخوانند و در مورد محتوای آن قضاوت كنند و نیاز نباشد تانقل قول كسانی را بشنوند كه معلوم نیست تا چه حد گفته هایشان معتبر و عاری از تعصب و غرض است؟
وبه چه علت سایت های اینترنتی را كه در این زمینه اطلاع رسانی می كنند، مسدود می نمایند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر